Ozdobna i lecznicza...
Wszewłoga górska łac. Meum athamanticum
Występuje dziko w Europie Zachodniej i Środkowej, gdzie rośnie na górskich łąkach i pastwiskach.
Do tego rodzaju należy tylko jeden gatunek należący do rodziny baldaszkowatych.
To kępiasta, aromatyczna bylina dorastająca do 60 cm wysokości.
Największą jej ozdobą są jasnozielone, mocno powcinane liście.
Latem ukazują się drobne, białe, czasem purpurowo nabiegłe kwiaty zebrane w niewielkie baldachy.
Po zmiażdżeniu wszewłoga górska, a szczególnie jej owoce, wydzielają specyficzny zapach.
Roślina posiada walory ozdobne, lecznicze, a także kulinarne.
Ciekawie prezentuje się na rabatach, w zielnikach, ogrodach naturalistycznych i dzikich.
Dobrze komponuje się z roślinami o dużych liściach.
W nowoczesnych aranżacjach sprawdzi się w towarzystwie traw ozdobnych i turzyc.
Photo by Andrea Moro, CC BY-SA 4.0
Warto wiedzieć, że... roślina posiada także właściwości lecznicze. Surowcem zielarskim są jej korzenie, ziele i owoce.
Napary lub nalewki z wszewłogi górskiej szczególnie zalecano w okresach przemęczenia lub spadku odporności. W medycynie ludowej wykorzystywano wszewłogę w gorączce, nerwicy, dolegliwościach trawiennych i wielu innych przypadłościach.
Liście i korzenie rośliny są jadalne, podobnie jak nasiona. W kuchni liście stosowano do sałatek, a korzenie gotowano i spożywano zamiast pasternaku. Stosowano do aromatyzowania syropów, win, piwa, nalewek, czy likierów, a ponadto przyprawiano zupy, ryby i sosy. Likiery i nalewki oparte na Meum athamanticum uważano za afrodyzjaki.
Uwaga! Future Gardens nie bierze odpowiedzialności za jakiekolwiek niekorzystne skutki stosowania roślin. Zawsze zasięgnij porady profesjonalisty przed użyciem rośliny w medycynie.
Rady ogrodnika:
Dobrze rośnie na stanowiskach słonecznych i półcienistych, na glebach przeciętnie wilgotnych, słabo kwaśnych, średnio zwięzłych i umiarkowanie żyznych.
Jest całkowicie mrozoodporna.
W naszej ofercie rośliny ukorzenione w 0,5-litrowych pojemnikach.
Opracowanie: MB