Future Gardens Internetowy sklep ogrodniczy
Opisy roślin znajdujących się w naszej ofercie w większości bazują na moich obserwacjach w uprawie tych roślin w naszym ogrodzie i innych szkółkach.
Zawsze wdzięczna będę za wszelkiego rodzaju informacje od tych, którzy mają dodatkową wiedzę na temat danej rośliny, zwłaszcza, jeśli nie zgadzają się z tym, co przedstawiłam lub posiadają doświadczenia, które mogłyby pomóc w uprawie innym miłośnikom roślin.
1. Sadzenie i pielęgnacja hortensji.
2. Hortensje ogrodowe
3. Hortensja piłkowana
4. Hortensja bukietowa
5. Hortensja dębolistna
6. Hortensja drzewiasta
7. Hortensja pnąca
8. Pielęgnacja hibiscusa bylinowego
9. Różaneczniki w ogrodzie – co zrobić żeby pięknie wyglądały?
10. Jak i kiedy sadzić piwonie drzewiaste ?
11. Czym i jak okrywać rośliny na zimę?
12. Pielęgnacja trawnika
13. Ogród japoński
14. Ogród angielski
15. Wybieramy materiały na scieżkę ogrodową
16. Ogród zimą
17. Odmiany borówki amerykańskiej
Sadzenie i pielęgnacja hortensji.
Hortensje są jednymi z najpiękniejszych roślin ogrodowych, które kwitną w momencie kiedy większość przekwita. Są dość łatwe w pielęgnacji, pod warunkiem że spełnimy kilka prostych warunków, które wpłyną na ich piękno.
Większość zabiegów pielęgnacyjnych wykonuje się późną jesienią lub wczesną wiosną, jeszcze przed rozpoczęciem nowych przyrostów.
Jeżeli chodzi o sadzenie, nawożenie czy cięcie to wszystko zależne jest od gatunku hortensji.
Hortensje ogrodowe
Hortensje ogrodowe są bardzo efektywnymi krzewami kwitnącymi w lecie. Wysokość krzewu dochodzi do 1,5 m. Liście ma owalne, gęsto rozmieszczone na łodydze, najczęściej są ciemno zielone. Kwitnie od początku lata do pierwszych przymrozków. Kwiaty hortensji ogrodowej są bardzo piękne w formie kulistej, wypukłe i gęste. Występują w odcieniach bieli poprzez róż do błękitu.
Kwiaty mają dość duże wymagania glebowe. Rosną w ziemi żyznej i próchniczej. Hortensja ogrodowa kwitnie na pędach zeszłorocznych, zawiązują pąki kwiatowe w drugiej połowie lata, a kwitną latem następnego roku. Często jednak nie zakwitają. Jedną z przyczyn może być przemarzanie wierzchołków lub całych pędów z zawiązanymi już pąkami kwiatowymi. Pędy tych roślin są słabo zdrewniałe, a pąki nie mają twardych łusek chroniących przed mrozem. Chociaż wiosną z nie przemarzniętych karp wyrosną bujne pędy nie mają one pąków kwiatowych i rośliny nie kwitną. Jeżeli chcemy by rośliny zakwitły musimy je zabezpieczyć przed przemarznięciem zimowym podsypując korą, torfem lub liśćmi na wysokość 20-30 cm oraz okryć rośliny stroiszem. Jeżeli spodziewamy się większych przymrozków owijamy krzewy papierem. Inną przyczyną nie zakwitania hortensji ogrodowej może być też nieprawidłowe cięcie - pamiętajmy, iż hortensja ogrodowa kwitnie na pędach zeszłorocznych. Jeżeli zatem usuniemy zdrewniałe pędy z pąkami kwiatowymi - roślina w danym sezonie już nie zakwitnie.
Zasilanie i podlewanie - hortensje to bardzo żarłoczne krzewy; najlepiej zasilać je systematycznie co dwa tygodnie nawozami zakwaszającymi glebę. Zasilanie należy zakończyć na początku sierpnia. Jeżeli liście rośliny mają objawy chlorozy należy zakwasić podłoże ściółkując powieszchnię gleby pod krzewem kwaśnym torfem , kompostem korowym lub trocinami. Jeżeli podłoże nie będzie dostatecznie kwaśne, hortensja będzie miała kwiaty różowe. Aby uzyskać niebieskie kwiaty hortensji ogrodowej należy w okresie wegetacji, co dwa tygodnie, podlewać krzewy roztworem ałunu (siarczan amonu lub siarczan potasu) w proporcji 60 g na 10 l wody. Można ewentualnie granulkami podsypać krzak na wiosnę. Skutecznie też działa wyściółkowanie gleby torfem wysokim .
Hortensja piłkowana
Pochodzi z górzystych rejonów Japonii oraz Korei i z tego powodu jest bardziej odporna na mróz niż hortensja ogrodowa. Jest to gęsty krzew, o wyprostowanych cienkich gałązkach, dorastający do 1,5 metra wysokości i tyle samo szerokości.
Liście ciemnozielone, szerokoeliptyczne, długości do 10 cm, regularnie grubo piłkowane. Jesienią często zmienia barwę na czerwoną. Oryginalne, płaskie kwiatostany, są lekko wklęsłe, z małymi płodnymi, niebieskimi kwiatami w środku i płonnymi, białoróżowymi na zewnątrz. Kwitnie od czerwca do sierpnia, obficie na jednorocznych pędach.
Preferuje gleby lekko kwaśne. Znosi półcień, może rosnąć pod drzewami. Nie jest całkowicie odporna na mróz. Należy ją sadzić w miejscach osłoniętych od wiatru. Krzewy hortensji powinny być silnie przycinane każdego roku, gdyż kwitną tylko jednoroczne pędy, które z roku na rok dają piękniejsze kwiatostany. Polecana do ogrodów przydomowych w Polsce zachodniej, północno-zachodniej i cieplejszych regionach Polski centralnej.
Hortensja bukietowa
Hortensja bukietowa (Hydrangea paniculata) występuje u nas w postaci krzewu o wysokości ok. 2–3 m. W swojej ojczyźnie (Japonia, Ameryka Płn. i Płd.) dorasta nawet do dziesięciu metrów. Drobne kwiaty zebrane w wiechy i nieregularne kule. Pojawiają się one w sierpniu i utrzymują na krzewie do września, jeśli pogoda sprzyja to nawet do października. Po przekwitnięciu mogą wytrwać na łodygach nawet całą zimę, stanowiąc oryginalną ozdobę.
Aby dobrze się rozwijała potrzebuje stanowiska słonecznego lub półcienistego, osłoniętego od wiatru. Jest odporna na mrozy. Ma jednak dosyć specyficzne wymagania glebowe: dobrze rośnie i kwitnie tylko na glebach próchniczych i żyznych, nie toleruje podmokłych. Odczyn gleby w przypadku hortensji bukietowej powinien być nieco kwaśny (pH 5,5). Uwaga! Jeśli gleba jest zasadowa, liście rośliny będą żółknąć. W trakcie suszy hortensję bukietową trzeba mocno podlewać.
Hortensja dębolistna
Hortensja dębolistna pochodzi z południowo-wschodnich regionów Stanów Zjednoczonych. Jest krzewem dorastającym do wysokości 1,5 metra. Stożkowate białe kwiatostany, różowiejące w czasie przekwitania, pojawiają się w lipcu i sierpniu. Krzewy są dekoracyjne ze względu na niespotykany kształt ciemnozielonych, głęboko klapowanych liści, (jak wskazuje nazwa, przypominają liście dębu ), które jesienią przebarwiają się na czerwono, pomarańczowo i purpurowo. Najlepszym stanowiskiem dla hortensji dębolistnej jest półcień i miejsce osłonięte przed wiatrami. Podłoże próchniczne, lekko kwaśne. Ponieważ nie są wystarczająco odporne na mróz, podczas surowych zim mogą przemarzać do granicy śniegu, ale na wiosnę zwykle silnie odrastają. Wczesną wiosną wycinamy wszystkie przekwitłe kwiatostany oraz zdeformowane i chore pędy. Pozostałe pędy skracamy do pierwszego silnego pąka.
Hortensja drzewiasta
Kwiaty krzewu są kuliste i mają białą barwę z delikatnym odcieniem zieleni, bądź różu. Pędy rośliny często leżą na ziemi, wynika to z faktu, że są bardzo cienkie i ciężko im utrzymać duże kwiaty. Roślina zakwita w okresie od czerwca do sierpnia. Kwiaty tworzą się na tegorocznych pędach. Hortensja osiąga wysokość około dwóch metrów.
Hortensja drzewiasta jest podobna do hortensji ogrodowej. Odróżnić możemy je od siebie za pomocą kształtu liści oraz wyglądu kwiatów.
Hortensja pnąca
Wciąż jeszcze hortensja pnąca- Hydrangea petiolaris nie zyskała tak dużej popularności jak jej kuzynki w formie krzewu np. hortensja ogrodowa, hortensja bukietowa, hortensja krzewiasta. W ostatnim czasie coraz więcej osób podejmuje się jej uprawy ze względu na jej dekoracyjność oraz niewygórowane wymagania. Naturalne siedliska hortensji pnącej występują w Azji, a konkretnie w Japonii, Chinach i Korei. W swoim naturalnym środowisku osiąga ponad dwadzieścia metrów wysokości. W naszym klimacie ich wysokość może osiągnąć około dziesięciu metrów. Jej liście są ciemnozielone z połyskiem, jajowate, piłkowane oraz zaostrzone do 10 cm długości. W okresie jesiennym ładnie się przebarwiają na żółto. Kwiaty mają postać luźnych i szerokich wiechowatych kwiatostanów o słodkawym zapachu w barwie białej, która znakomicie uzupełnia się z barwą liści. Płonne kwiaty osiągają bardzo duże rozmiary- nawet do 25 cm. Pojawiają się w okresie letnim i kwitną około dwóch miesięcy (VI-VII). Jest to potężne pnącze dlatego też wymaga masywnych podpór, po których będzie się wspinać za pomocą korzeni przybyszowych. Liście hortensji pnącej pojawiają się już wczesną wiosną. Aby cieszyć się szybkim wzrostem pnącza warto zapewnić jej optymalne warunki. Tak jak przystało na hortensje preferuje stanowiska półcieniste do cienistych. W takich warunkach znakomicie się czuje i zdrowo rośnie. Dodatkowo stanowisko nie powinno być wietrzne. Wybierajmy takie miejsca w których nie będą jej zagrażać silne wiatry. Wykazuje dużą odporność na ujemne temperatury. Podłoże powinno być bezwapienne, bardzo próchnicze o dużej wilgotności. Dostateczna wilgotność jest podstawowym czynnikiem warunkującym dobre przyrosty tego wyjątkowego pnącza. Pamiętajmy, że pnącze wraz z rozrostem będzie potrzebować coraz więcej miejsca nie tylko części nadziemnej, ale również podziemnej.
Pielęgnacja hibiscusa bylinowego (Ketmia Newbiscus Hibiscus)
Spektakularna odmiana o dużych kwiatach, które dorastają nawet do 30 cm. Nie można jej mylić z popularną odmiana ketmi syberyjskiej.
Dzięki wysiłkom hodowców udało się uzyskać podwyższoną odporność na mróz. Jest w stanie wytrzymać nawet -34 stopnie C.
Jest to odmiana bylinowa , więc jak każda bylina po pierwszych przymrozkach część nadziemna zamiera i odradza się od korzenia na wiosnę. Pamiętajmy ze nawet w okresie spoczynku trzeba dbać o odpowiednią wilgotność gleby. Zbyt duża ilość wody doprowadzi do gnicia korzeni, natomiast przesuszenie do uschnięcia korzeni.
Najczęstsze kolory kwiatów to biały, różowy i czerwony w przeróżnych kombinacjach. Czas pełnego rozkwitu to jeden dzień, ale ilość kwiatów powoduje że jest niezwykle dekoracyjny przez cały okres kwitnienia, gdyż kwiaty pojawiają się jeden po drugim. Dorosłe egzemplarze mogę mieć nawet do 200 kwitów. Kwitnie od czerwca do października(w zależności od gatunku).
Hodując hibiskusy musimy uzbroić się w cierpliwość,, ponieważ to ostatnie z bylin, które budzą się ze stanu uśpienia wiosną. W naszych warunkach klimatycznych wegetacja zaczyna się w maju.
Lubi stanowiska słoneczne lub półcieniste. Przy sadzeniu trzeba zwrócić uwagę na to aby okolice korzeni nie były zacienione przez rośliny zimozielone lub małą architekturę tzn. figurki ogrodowe, kamienie, pnie dekoracyjne.
Preferuje glebę zdrenowaną, organiczną o pH 6-7, o stałej wilgotności.
Na zimę należy grubo ściółkować (warstwa 25 cm) powierzchnię wokół korzenia i nasady krzewu ziemią ogrodową, kompostem lub piaskiem. Kopczyk rozkopujemy wiosna najlepiej w maju i przycinamy zeszło roczne pędy.
Nawozimy zaraz po rozpoczęciu wegetacji czyli pod koniec maja, kiedy widoczne są nowe przyrosty, najlepszy jest nawóz do roślin balkonowych.
Różaneczniki w ogrodzie – co zrobić żeby pięknie wyglądały?
Różaneczniki to jedne z najpiękniejszych krzewów kwitnących wczesna wiosną. Wprowadzają niezwykły klimat w każdym ogrodzie. ich piękne różnokolorowe kwiaty można podziwiać w maju i czerwcu. Należą do roślin o bardzo powolnym wzroście 2-4 metry po 30 latach.
Różaneczniki są dość kapryśnymi roślinami dlatego musimy im stworzyć optymalne warunki rozwoju.
Zacznijmy od miejsca do posadzenia. Rododendrony lubią stanowiska półcieniste, osłonięte od wiatru. Sądzić na wilgotnych terenach do gleby żyznej o kwaśnym odczynie. Można zastosować gotową ziemie do rododendronów i azalii. Wykopujemy dołek o średnicy 40-50 cm i glębokości30cm. Po posadzeniu należy wokół krzewu należy wyściółkować korą drzew iglastych. Pozwoli to na utrzymanie wilgoci i zakwasi glebę. Należy je nawozić dwa razy w roku, pod koniec kwietnia i w pierwszych dniach lipca. Nawozem do rododendronów.
Jak i kiedy sadzic piwonie drzewiaste ?
Piwonie drzewiaste sadzimy w taki sposób, by nasady pędów zostały przykryte ziemią - czyli około 10-12cm głębiej niż rosły w doniczce. Ponieważ młode rośliny mają ubogi system korzeniowy - zalecamy sadzenie pod kątem 45 stopni, aby piwonie prawidłowo zakorzeniły się na stałym miejscu i zdrowo rosły. Zakorzenianie piwonii drzewiastych trwa około dwóch sezonów wegetacyjnych.
Czym i jak okrywać rośliny na zimę?
Podstawowym problem jest dobór materiałów, które stworzą odpowiednie warunki rośliną. Warstwa okrycia powinna przepuszczać odpowiednią ilość powietrza, a warstwa zabezpieczająca powinna nie przepuszczać zbyt dużo wilgoci. Proces okrywania zaczynamy dopiero gdy pojawią się pierwsze nocne przymrozki, pozwoli to zahartować się rośliną.
Jest dużo materiałów którymi można okryć rośliny, począwszy od naturalnych takich jak : kora, liście (muszą być dobrze wysuszone), gałęzie, słomę ale jest również dużo gotowych produktów takich jak : agrowłóknina, siatka cieniująca, styropian.
Ściółkowanie – do tego używamy kory, suche liście, obornik, gałęzie iglaków. Dzięki temu ziemia utrzymuje stała temperaturę oraz wilgoć.
Pielęgnacja tawnika
Piękny trawnik jest ozdoba każdego ogrodu, ale aby zdobił nasz ogród musimy spełnić parę warunków. Najpierw musimy odpowiednio przygotować glebę. /w tym celu przekopujemy ziemię potem oczyszczamy z chwastów oraz kamieni. Tak przygotowaną ziemie należy wzbogacić w składniki odżywcze, które pozwolą na szybszy wzrost trawy. Po wykonaniu tych wszystkich zabiegów możemy przystąpić do wysiewania nasion. Najlepiej trawę wysiewać w okresie wiosenno – letnim.
Bardzo ważne w pielęgnacji jest koszenie. Sprawia że trawa się zagęszsza, tworząc zwarty gruby dywan. Pamiętajmy że nie należy go zbyt krótko kosić najmniej 3 cm ponieważ spowoduje to osłabienie trawy . Jeśli będziemy często kosić trawę, to zapewni lepszą cyrkulacje wody i powietrza.
Nie możemy zapomnieć o nawożeniu. Jeżeli trawa jest często koszona i używana nawozimy ja nawet kilkakrotnie. Ostatni raz nawozimy końcem ser pienia, by jesienią nie stymulować jej do wzrostu. Do nawożenia możemy używać nawozów uniwersalnych , które posiadają najpotrzebniejsze składniki odżywcze. Są również nawozy do tak zwanych zadań specjalnych jak np. odgrzybiania, odchwaszczania, z dodatkową porcją wapnia lub na szybszy wzrost trawy.
Ogród japoński
Ogród japoński jest jednym z najpiękniejszych na świecie. Patrząc na niego widzi się jak każdy element do siebie pasuje, panuje tam harmonia, ład elegancja oraz pozytywna energia. Celem ogrodu japońskiego jest naśladowaniem przyrody, dlatego kiedy go pielęgnujemy musimy robić to tak aby nie było widać ręki człowieka.
Jednym z najważniejszych elementów w ogrodzie japońskim jest woda, która wnosi życie i ruch. Musimy pamiętać także o tym aby ustawić kamienie – symbolizują niezmienność i trwałość. W roślinności dominuje kolor zielony. Kwiaty zastosowane są tylko jako pojedynczy akcent. Najczęściej używane rośliny to: azalie japońskie, klony palmowe, magnolie i wiśnie oraz peonie. W japońskim ogrodzie znajdziemy także kamienne latarnie i ścieżki ułożone z pojedynczych płaskich kamieni.
Ogród angielski
W ogrodach angielskich znajdziemy wpływ rożnych stylów japońskiego włoskiego czy hiszpańskiego Jest to ogród otwarty otoczony niskimi murkami z cegły. Styl angielski przeznaczony jest przede wszystkim dla dużych ogrodów. W typowych ogrodach angielskich z założenia rezygnuje się ze stawiania ciężkich murów. W praktyce do grodzenia terenu wykorzystuje się żywopłoty lub stylizowane na stare fragmenty kamiennych ogrodzeń. Duże znaczenie ma piękny trawnik na którym znajdują się rabaty z bylinami i ziołami, tworzy to niepowtarzalny wygląd. Charakterystyczne dla angielskiej architektury są biegnące dookoła domu i ogrodu wąskie ścieżki i alejki wyłożone starą cegłą lub naturalnymi kamieniami, kwiaty powinny "zalewać" ścieżki tak aby spacerujący mieli wrażenie bliskiego kontaktu z przyrodą. dodatkową atrakcją może być niewielki zbiornik wodny, wtopiony w otoczenie; przedzielony kamiennym mostkiem, porośnięty rzęsą i liliami wodnymi i otoczony roślinami odpowiednimi do miejsc podmokłych(kosaciec, bergenia, wierzba płacząca). Ściany budynków pokryte SA dywanami pnączy. ogromna liczba roślin ozdobnych oraz kwiatów, rosnących na piętrowo ukształtowanych rabatach bylinowych. Rzeźby, meble i ozdoby to rękodzieło z drewna, metalu kamienia wykonane w tradycyjnym angielskim stylu.
W ogrodzie angielskim sadzimy pojedynczo buki i dęby oraz romantycznie wierzby. niewysokie drzewa i krzewy traktowane jako tło dla rabat bylinowych: bukszpan , trzmielina ostrokrzew, berberys, mahonia, lilak, śnieguliczka, budleja, jaśminowiec, klon palmowy, wiśnia i śliwa ozdobna. Sadzimy również pnącza takie jak powojniki bluszcze, winobluszcze, pnące hortensje przy podporach glicynie i pnące róże. W grupach sadzimy krzewy kwitnące: rododendrony, azalie oraz róże. Ni zapomnijmy o dużej ilości bylin ziół i roślin kwitnących: naparstnica, lilie, czosnek ozdobny, dzwonki, floksy, nachyłki, margerytki, jeżówki, czarnuszki, lawenda, kocimiętka, szałwia, nagietek, geranium, stokrotki, bratek, maki, trawy ozdobne, irysy.
15. Wybieramy materiały na ścieżki ogrodowe.
Każdy z nas przy wyborze ścieżek ogrodowych ma duży problem przy dobrze materiału, koloru, faktury. Ścieżki oprócz tego że mają być funkcjonalne, muszą być także dekoracyjne i dopasowane do stylu ogrodu.
Drewno
Deski betonowe imitujące drewno
Kamień naturalny
Żwir
Bruk
Podłoże ma znaczenie
16. Ogród zimą
Jedną z takich roślin jest dereń sibirica, który po zgubieniu liści posiada jaskrawo czerwone pędy. Dobrze komponuje się z dereniem rozłogowym, który daje pomarańczowe tło . Taki kontrast robi wielkie wrażenie wśród pokrywy śniegu. Natomiast jako poszycie do derenia można zastosować bluszcz pospolity, który stworzy zielony dywan. Następną odmianą o zabarwieniu czerwonym jest trawa Hakonechloa macra 'Aureola'. Posiada bardzo dekoracyjne złote liście, które jesienią przebarwiają się na winny, czerwony kolor, a zimą na rudobrązowo co zwiększa dekoracyjność. Kwitnie wczesną jesienią czerwono – brązowymi kłosami utrzymującymi się do zimy. Kaskadowy pokrój sprawia, że może być wykorzystana w wielu kompozycjach. Najlepiej prezentuje się na skalnikach, które ożywia również zimą.
Z innych roślin, które zasługują na uwagę są drzewa i krzewy, które po zgubieniu liści cieszą oko swymi pięknymi kształtami oraz kolorami kory.
Rarytasem w ogrodzie są rośliny kwitnące zimą.
17.Odmiany borówki amerykańskiej
Borówka ta należy do odmian późno dojrzewająca od połowy sierpnia przez około 3 tygodnie. Słabo plenna jednak rekompensuje bardzo dużymi soczystymi owocami. Wzrost słaby ok. 1,5 – 2m wysokości.
Jest to wysoka odmiana bardzo plenna o dużych owocach lekko spłaszczonych układających się podobnie do kiści winogrona. Owoce dojrzewają na początku sierpnia, nadają się do mrożenia. Młode sadzonki pokładają się dopiero starsze maja pokrój wzniesiony. Wytrzyma – 30 stopni mrozu.
Borówka wysoka jej największą zaletą jest to że owoce ma bardzo odporne na opadanie i pękanie, dzięki czemu można ją długo przechowywać w stanie świeżym. Pierwsze owoce pojawiają się pod koniec lipca, dojrzewanie większości owoców następuje w sierpniu, około 70% owoców dojrzewa w pierwszym terminie. Odporna na mróz -28 stopnie do -34 stopni.
Jest to wysoka odmiana dorasta do 210 cm. Odmiana mało znana. Owocuje w połowie sierpnia, bardzo plenna.