Słoneczne kwiaty i smaczne bulwy - lek dla cukrzyka...
Topinambur RUBIK
Słonecznik bulwiasty
Helianthus tuberosus
Długowieczna bylina należąca do rodziny astrowatych, często nazywana słonecznikiem bulwiastym ze względu na niezwykłe podobieństwo jej żółtych kwiatów do kwiatów słonecznika.
Pochodzi z Ameryki Północnej.
Dorasta do 2-3 metrów wysokości.
Najczęściej sadzi się go ze względu na walory ozdobne, gdyż świetnie spełnia funkcję wysokich żywopłotów osłonowych, ale mało kto wie, że jest także źródłem świeżych, delikatnych i zdrowych bulw.
Mini słoneczniki, czyli żółte kwiaty topinambura, pod koniec lata i jesienią są ozdobą naturalistycznych i wiejskich nasadzeń ogrodowych.
Podobnie jak ziemniaki, topinambur tworzy podziemne rozłogi, na końcach których tworzą się jadalne bulwy o białoróżowym lub kremowo-różowym zabarwieniu i nieregularnym kształcie.
Części nadziemne zaczynają zamierać po pierwszych przymrozkach i wtedy można zebrać wartościowe bulwy, czyli od listopada do końca kwietnia, a więc w okresie kiedy trudno o świeże warzywa.
Są przepyszne i smakują wyśmienicie - to raj dla smakosza. Nadają się do pieczenia, gotowania i smażenia, a ich smak po ugotowaniu porównywalny jest do słodkawych ziemniaków. Na surowo mają orzechowy aromat i wykorzystywane są do przyrządzania wykwintnych surówek.
Liście także są jadalne, mogą być przyrządzane podobnie jak szpinak. Wiosną można zbierać także młode pędy topinamburu, które przygotowane podobnie jak szparagi są wielkim rarytasem.
Bulwy topinambura polecane są w diecie diabetyków, bo zawierają inulinę bezpieczną dla cukrzyków.
W aptekach można spotkać suplementy diety na bazie topinamburu, które mają dobroczynne działanie dla organizmu. Zalecane są w profilaktyce cukrzycy, chorób serca i naczyń, nowotworów i chorób nerek. Wzmacniają także układ odpornościowy i pomagają w stanach przewlekłego zmęczenia.
W Polsce z topinamburu produkowany jest lek dla cukrzyków o nazwie Topinulin.
Bulwy topinamburu zawierają w swoim składzie 78-85% wody, suchej masy natomiast 14-22%, z tego 12-15% stanowi wielocukier inulina oraz stosunkowo skąpe ilości białka i tłuszczu. Poza substancjami zapasowymi bulwy zawierają niezwykle liczne i różnorodne związki, m.in. ustalono, iż zawartość witaminy C i witaminy B1 w bulwach topinambura jest dwukrotnie większa niż w ziemniakach. Bulwy zawierają także dużo potasu, cynku, fosforu, żelaza, a przede wszystkim krzemionki - tutaj, topinambur bije wszelkie rekordy.
Wartość odżywcza 100 gram wynosi 20 kcal.
Topinambur bywa wykorzystywany w całości także jako roślina uprawna i pastewna. W obecnych czasach topinambur jest stosowany jako alternatywne źródło biomasy do opalania w ciepłowniach w formie peletu.
Rady ogrodnika:
- nie ma dużych wymagań glebowych, urośnie na przeciętnej ziemi ogrodowej,
- lubi miejsca słoneczne, ale udaje się także w półcieniu,
- jest odporny na mróz (nawet do -50 stopni C),
- odporny na choroby i szkodniki,
- niezbyt wrażliwy na susze,
- po pierwszych przymrozkach łodygi przyciąć na wysokość ok. 20 cm od ziemi,
- bulwy sadzić jesienią lub wiosną w odstępach 30-50 cm na głębokość 5-10 cm,
- bulwy można wykopywać na bieżące zużycie aż do późnej jesieni , a nawet zimą, gdy gleba nie jest zamarznięta. Można też wykopać trochę bulw w listopadzie, umieścić w wiadrze z ziemią i postawić w chłodnym pomieszczeniu, tak przechowywać do kilku tygodni,
- jeśli bulw nie zbiera się przez kilka lat, stają się one drobne. Zebranie części bulw zimą sprawi, że pozostałe znowu urosną.
W naszej ofercie rośliny ukorzenione w 2-litrowych pojemnikach.