Szczaw ogrodowy BELWILSKI - 1g nasion Rumex ascetosa

Niedoceniany przysmak...

Szczaw ogrodowy BELWILSKI - 1g nasion

Rumex ascetosa

Kilka gatunków szczawiu rośnie u nas dziko na polach i łąkach, ale są także gatunki uprawne i te mają duże, bardziej soczyste liście, a przede wszystkim są delikatniejsze w smaku.

To wieloletnie byliny, które oprócz tego, że wykorzystywane są w kuchni - spełniają także walory dekoracyjne. Szczaw kwitnie w lipcu i w sierpniu; ma drobne, niepozorne kwiaty, zielonkawo-purpurowe zebrane w okazałe wiechy. Roślina jest wykorzystywana w strefie przybrzeżnej do ozdoby oczek wodnych i w ogrodach bagiennych. Można uprawiać ją na grządkach warzywnych oraz w ogrodach ziołowych.

Liście szczawiu mają dużą wartość odżywczą, ponieważ są zasobne w beta-karoten, witaminę C, składniki mineralne: żelazo i wapń, a także błonnik pokarmowy. Szczaw należy do warzyw najbogatszych w beta-karoten, 100 gram listków w 80% zaspokaja dzienne zapotrzebowanie na tę prowitaminę. Beta-karoten jest silnym przeciwutleniaczem, który chroni niszczy wolne rodniki i opóźnia procesy starzenia. Szczaw zawiera także rutynę, która uszczelnia i wzmacnia naczynia krwionośne, a także wykazuje działanie antyoksydacyjne. Oprócz tego szczaw charakteryzuje się niską wartością kaloryczną -100 g szczawiu dostarcza niewiele ponad 20 kalorii.

 Pomimo tego szczawiu nie należy jeść zbyt często ani w zbyt dużych ilościach, ponieważ zawiera szkodliwy kwas szczawiowy. Nadmiar tego kwasu tworząc nierozpuszczalne kryształki szczawianu wapnia, utrudnia jego wchłanianie. Aby zneutralizować szkodliwe działanie szczawianów, najlepiej łączyć szczaw (i inne warzywa zawierające ten kwas) z produktami nabiałowymi. Oprócz kwasu szczawiowego zawiera również inne kwasy organiczne, które nadają mu charakterystyczny, kwaskowy smak.

Szczaw jest często stosowany w postaci ugotowanej i zmielonej. W Polsce bardzo znaną potrawą jest zupa szczawiowa, która jest podawana na ciepło, albo jako chłodnik. Do celów kulinarnych najlepsze są młode, delikatne i niestwardniałe listki. Ze starszych i większych liści należy usunąć twarde i łykowate łodygi ze środka.

Szczaw można utrwalić zamrażając go lub przygotowując przetwory na zimę.

Rady ogrodnika:

Uprawa szczawiu jest łatwa. Szczaw jest rośliną mrozoodporną. Trzeba rozmnażać go przez nasiona wysiewane prosto do gruntu, albo jesienią przez podział. Roślina lubi stanowiska słoneczne i półcieniste oraz glebę przepuszczalną, średnio żyzną.

Roślina uprawiana z siewu wiosennego zaczyna plonować po 8-12 tygodniach, a plony z siewu jesiennego można zbierać w roku następnym. Nasiona wysiewa się w rzędy co 20 cm. Po wschodach rośliny przerywamy pozostawiając między nimi odległość 10-12 cm.

Plantację należy systematycznie odchwaszczać. Gdy pokażą się pędy kwiatostanowe - usuwamy je, ponieważ wpływają niekorzystnie na wyrastanie młodych liści.

Liście zbiera się w miarę dorastania, odrywając je u podstawy.

W naszej ofercie 1 g nasion szczawiu ogrodowego .

Wysiew : kwiecień - lipiec bezpośrednio do gruntu.