Purpurowa...
Stewarcja dzióbkowata łac. Stewartia rostrata
Stewarcja dzióbkowata to najrzadszy z gatunków uprawianych w Polsce, a szkoda, bo jest wyjątkowej urody i bardzo długo kwitnie.
Wyróżnia się dużymi kwiatami, których dolna część płatków jest czerwonawa.
Podkwiatki i działki kielicha też są purpurowo-czerwone.
Poza tym krzew wytwarza charakterystyczne, kuliste, czerwonawe owoce z wyraźnym "dzióbkiem".
Z powodzeniem może być uprawiana w naszych ogrodach, gdyż znosi spadki temperatur do - 29 stopni Celsjusza.
Można prowadzić w formie krzewu lub małego drzewka.
Dorasta do 4-6 m wysokości.
W tym czasie strewarcja raczy nas najpierw pąkami kwiatowymi o oryginalnym, kulistym kształcie.
Z nich rozwijają się kielichowate kwiaty o średnicy do 7 cm, zbudowane z pięciu białych płatków na końcach czerwono nabiegłych.
Kwiaty rozkwitają stopniowo, dzięki temu - kwitnienie krzewu trwa długo.
Im krzew jest starszy i większy, tym kwitnienie trwa dłużej, co świadczy o jego niezwykłej dekoracyjności.
Jesienią liście przebarwiają się w całą gamę kolorów od pomarańczowego do burgunda.
Strewarcja wymaga gleb świeżych, żyznych o odczynie kwaśnym.
Dzięki temu może rosnąć w towarzystwie różaneczników i magnolii.
Jest odporna na suszę.
Młode rośliny wymagają okrywania na zimę.
Ważne jest również zabezpieczenie w okresie późnowiosennych przymrozków, gdyż drzewka wcześnie wiosną wchodzą w okres wegetacji.
W naszej ofercie drzewka o wysokości 60-80 cm w 2-litrowych pojemnikach.