Pnącze o jadalnych bulwach i ozdobnych liściach...
Pochrzyn chiński 'VARIEGATA'
Dioscorea batatus
Unikatowa odmiana o niezwykle dekoracyjnych, zielonych liściach upstrzonych białymi plamami, a jej nowe pędy, ogonki liściowe i nerwy młodych liści są purpurowe.
Niezwykły wygląd bulw i możliwość zastosowania rośliny jako pnącza powodują, iż warto zainteresować się uprawą pochrzynów.
Jadalnymi częściami tych roślin są sporych rozmiarów podziemne bulwy, określane czasem mianem chleba Hotentotów lub chińskim ziemniakiem. Bulwy podobnie jak nasze ziemniaki, zawierają dużo skrobi, żelaza, wapnia, potasu oraz witamin A i C, ale są od nich dużo smaczniejsze. Do spożycia nadają się po ugotowaniu lub upieczeniu. Można z nich przyrządzić np. smakowite frytki czy placki.Także nadają się do różnych dań, również zup i sałatek.
Roślina sprawi wiele radości, gdy w okresie od czerwca do sierpnia zakwitnie. Drobne, białozielonożółte kwiatki wydzielają przyjemny cynamonowy zapach.
Bulwy pochrzynu chińskiego, to nie jedyne jadalne części tej rośliny. Jesienią w kątach liści powinny pojawić się małe, brązowe bulwki o orzechowym posmaku. Są nie tylko jadalne, ale i smaczne.
Pnącze pochrzynu posiada nie tylko walory ozdobne, ale także właściwości lecznicze. Często bywa wykorzystywane w medycynie chińskiej i japońskiej.
Surowcem farmaceutycznym jest kłącze pochrzynu.
Ma działanie: przeciwzapalne, rozkurczowe, przeciwbólowe, przeciwreumatyczne, wykrztuśne, żółciopędne, regulujące wypróżnienia, antyseptyczne, rozszerzające naczynia krwionośne, poprawiające krążenie krwi, moczopędne, odtruwające, pobudzające trawienie i wchłanianie składników pokarmowych, napotne, przeciwgorączkowe, pobudzające regenerację tkanek. Pobudza podstawową przemianę materii. Pobudza wzrost gruczołu sutkowego (aktywuje rozrost pęcherzyków i komórek tłuszczowych piersi). Może zwiększać stężenie progesteronu w ustroju. Pochrzyn może działać przeciwmiażdżycowo oraz jako afrodyzjak.
Rady ogrodnika:
Pochrzyn chiński można uprawiać w cieplejszych rejonach Polski. Wymaga stanowiska ciepłego, słonecznego, osłoniętego od wiatrów. Gleba powinna być próchnicza, bardzo dobrze zdrenowana, z wysoką zawartością substancji organicznej (kompostu lub dobrze rozłożonego obornika wymieszanego z podłożem przy sadzeniu). Wskazane, aby gleba była wilgotna, ale nie podmokła.
Jeżeli bulwy nie zostaną wykopane do spożycia jesienią - będą kontynuować wzrost w ciągu kilku lat. Mogą także posłużyć jako materiał rozmnożeniowy na następny sezon, gdyż bardzo dobrze przechowują się przez zimę - podobnie jak ziemniaki.
Roślina nie jest dostatecznie mrozoodporna. Jesienią jej nadziemne części obumrą. Wówczas należy okryć bulwy i spory pas ziemi wokół nich bardzo grubą warstwą ściółki z przekompostowanej kory, liści lub trocin. Pod takim okryciem bulwy na pewno przetrwają do wiosny, aby ponownie wypuścić pędy i zielone listki.
W naszej ofercie rośliny ukorzenione w 2-litrowych donicach.