O intrygujących kwiatach...
Daphne domini
Daphne domini, znana także jako daphne z gór lub daphne skalna, to jedna z najpiękniejszych i najbardziej cenionych roślin w ogrodach skalnych i na górskich rabatach, ale niezwykle rzadko spotykana w uprawie. To rarytas dla kolekcjonerów unikatowych wawrzynków.
Jest to niewielki, zimozielony krzew, który przyciąga wzrok swoją subtelną urodą i przyjemnym zapachem. Chociaż jego uprawa może wymagać pewnej uwagi, nagrodą jest wyjątkowo długi okres kwitnienia.
Pochodzenie i naturalne siedlisko...
Daphne domini to rodzimy dla gór Piryn w Bułgarii krzew, gdzie rośnie na stromych zboczach, w zaroślach i na skalistych wzniesieniach. Przystosowany do życia w trudnych warunkach, potrafi przetrwać na ubogich, kamienistych glebach o odczynie zasadowym. Jego naturalne siedlisko charakteryzuje się suchymi latami i chłodnymi zimami.
Daphne domini należy do rodziny wawrzynkowatych (Thymelaeaceae). To krzew o zwięzłej budowie, który osiąga zwykle wysokość i szerokość około 30 cm. Posiada zimozielone liście, dzięki czemu utrzymuje swój estetyczny wygląd przez cały rok, przyciągając wzrok nawet w zimowych miesiącach.
Kwiaty Daphne domini to niezwykła ozdoba tej rośliny. Na uwagę zasługuje to, że nigdy nie rozwijają się, pozostają w pąkach, ale mimo to nie mają problemu z zapylaniem, aby wykształcić ozdobne owoce. Taki szczególny rodzaj samopylności zachodzący w pąku kwiatowym - to klejstogamia. Kwiaty zwykle pojawiają się wczesną wiosną (marzec–kwiecień), tworząc gęste, pachnące poduchy w odcieniach różu. Są drobne, ale ich intensywny, słodkawy zapach unosi się wokół rośliny, przyciągając zapylacze, w tym pszczoły i motyle.
Po okresie kwitnienia, latem, pojawiają się małe, pomarańczowe owoce - niezwykle ozdobne, ale należy pamiętać, że zawierają substancje toksyczne, szczególnie dla ludzi i zwierząt, dlatego ich spożycie nie jest zalecane. Roślina jest samopylna, więc nie potrzebuje zapylaczy; dla obfitego owocowania wystarczy posadzić jeden egzemplarz.
Dlaczego warto wybrać Daphne domini?
Jeśli szukasz rośliny, która zachwyca przez cały rok, Daphne domini jest idealnym wyborem. Jej subtelne kwiaty, zimozielone liście i charakterystyczny zapach stanowią prawdziwą ozdobę każdego ogrodu. Choć wymagająca, roślina ta nagradza cierpliwego ogrodnika niezwykłą urodą i odpornością na trudne warunki.
Daphne domini to roślina, która wpisuje się w elegancki, naturalistyczny charakter ogrodów, zarówno w stylu klasycznym, jak i nowoczesnym. Jej obecność w ogrodzie z pewnością przyciągnie uwagę i będzie długo wspominana przez każdego, kto ją zobaczy.
Warto wiedzieć, że... chociaż owoce Daphne domini są toksyczne, liście tej rośliny były wykorzystywane w przeszłości w medycynie ludowej, do przygotowywania naparów o właściwościach uspokajających.
Daphne domini jest rośliną, którą niełatwo rozmnożyć, ponieważ jej nasiona wymagają długotrwałego okresu stratyfikacji. Z tego powodu roślina jest wciąż dość rzadko spotykana w ogrodach, mimo swojej niezwykłej urody.
Rady ogrodnika:
Daphne domini jest rośliną wymagającą, choć jej pielęgnacja nie jest trudna, o ile zapewni się jej odpowiednie warunki.
Stanowisko: Roślina preferuje stanowiska słoneczne lub półcieniste. W pełnym słońcu kwitnienie jest najbardziej obfite, jednak toleruje także lekki cień, zwłaszcza w gorące popołudnia. Warto zapewnić jej osłonę przed wiatrami, które mogą uszkodzić kruche pędy.
Gleba: Preferuje gleby lekkie, dobrze przepuszczalne, najlepiej o zasadowym pH. Idealna jest gleba kamienista lub piaszczysto-gliniasta, która imituje jej naturalne siedlisko. Zbyt ciężkie gleby mogą prowadzić do gnicia korzeni.
Podlewanie: Krzewinka nie lubi nadmiaru wody, dlatego należy unikać sadzania jej w wilgotne miejsca. Podlewać należy umiarkowanie, zapewniając, by gleba dobrze odsączała wodę. W okresie suszy warto podlewać roślinę co kilka dni.
Nawożenie: Roślina nie wymaga intensywnego nawożenia. Zwykle wystarczy jedno nawożenie wczesną wiosną, najlepiej nawozem organicznym lub specjalnym nawozem dla roślin kwitnących.
Przycinanie: Daphne domini rośnie dość powoli, ale można ją delikatnie przycinać w razie potrzeby, aby nadać jej ładny kształt i usunąć uschnięte lub zniszczone pędy.
Zimowanie: Krzewinka jest stosunkowo odporna na mrozy, ale młode rośliny radzę zabezpieczyć na pierwszą zimę, szczególnie w chłodniejszych rejonach. W regionach, gdzie zimy są mroźne, warto okryć roślinę stroiszem lub włókniną, aby ochronić ją przed przemarznięciem. Roślina dobrze znosi krótkotrwałe mrozy, ale przy długotrwałych spadkach temperatur poniżej -10°C może ucierpieć.
W przypadku uprawy w pojemnikach, zimą najlepiej przenieść roślinę do chłodnego, jasnego pomieszczenia, gdzie temperatura nie spadnie poniżej 5°C.
Roślina ta jest stosunkowo odporna na choroby, ale w miejscach, gdzie występuje nadmiar wilgoci, może być narażona na choroby grzybowe. W takich przypadkach ważne jest zapewnienie jej dobrej cyrkulacji powietrza i unikanie zalewania.
W naszej ofercie rośliny ukorzenione w 1-litrowych pojemnikach.
Opracowanie: MB