Płacząca...
Błotnia leśna PENDULA
Kląża leśna Nyssa sylvatica
Odmiana o silnie płaczącym, kaskadowym pokroju i ciemnozielonych, błyszczących liściach, nieco większych niż u gatunku. Wyróżnia się spektakularnymi kolorami jesiennymi - od pomarańczu do szkarłatu. Wysokość zależy od sposobu prowadzenia. Gatunek pochodzi ze wschodnich rejonów Ameryki Północnej. Zalecany do parków, szczególnie nad ciekami wodnymi, stawami i na tereny podmokłe.
Bardzo rzadko spotykana w Polsce.
Gatunek wyjątkowo cenny i atrakcyjny do jesiennych zestawień kolorystycznych, wyróżniający się w grupie innych, kolorowych jesienią drzew i krzewów.
Liście błotni rozwijają się wiosną - późno, mają 7-15 cm długości. Latem są ciemnozielone i lśniące, jesienią przyjmują spektakularne jaskrawe kolory: dominują różne odcienie czerwonego, w miejscach ocienionych bywają pomarańczowe i żółte.
W maju i czerwcu błotnie kwitną - małe i niepozorne kwiatki zebrane są w główkowate kwiatostany, bardzo nektarodajne. Pozyskany z nich miód jest podobno najlepszy, wyjątkowo smaczny i aromatyczny.
Owoce to pestkowce dojrzewające we IX, ciemnogranatowe, zebrane są zwykle po 2-3 na długich, zwisających szypułkach.
W starszym wieku korona staje się zaokrąglona, a gałęzie malowniczo przewisają.
Warunki uprawy:
Gatunek mrozoodporny (-29 °C). Błotnie najbardziej lubią gleby wilgotne, a nawet mokre, doskonale czują się nad wodą. Można sadzić błotnie również na glebach suchych, jednak w takich warunkach będą rosły bardzo powoli i pozostaną drzewkami kilkumetrowymi.
Wymagają miejsc słonecznych lub półcienistych, gleb żyznych. Ze względu na głęboki, palowy system korzeniowy drzewo trudne do przesadzania, dlatego warto wybrać dla niego od razu odpowiednie miejsce w ogrodzie.
Gleba powinna być żyzna, kwaśna, na glebach wapiennych błotnie rosną źle. Kwaśny odczyn gleby sprzyja też lepszemu wybarwieniu liści.
W naszej ofercie rośliny o wysokości 60-80 cm, ukorzenione są w pojemnikach 3-litrowych.