Marek kucmerka Sium sisarum /P9 *K25

Zapomniane warzywo...

Marek kucmerka łac. Sium sisarum

Ten mało znany gatunek należący do rodziny selerowatych pochodzi ze wschodniej Azji. Pojawił się w Europie około X wieku!

To wieloletnie warzywo zupełnie zapomniane, choć dawniej, nie tylko w Polsce, ale i w całej Europie było powszechnie spożywane. Jako warzywo było popularne w Polsce co najmniej do końca XVII wieku. W XVIII wieku niemal całkowicie zaprzestano jego uprawy na rzecz ziemniaków.

Gatunek jest sporadycznie uprawiany w Europie, również w Polsce, gdzie w stanie dzikim nie występuje.

Ciekawostka do ogrodu warzywnego i ozdobnego.

KA

Roślina wieloletnia, liście pojawiają się w marcu, kwiaty w lipcu, nasiona dojrzewają we wrześniu.

Drobne, pierzaste liście tworzą piękną podstawę dla rozgałęzionych łodyg kwiatowych zakończonych białymi baldachami wonnych kwiatów.

Bylina dorasta do 100 - 150 cm wysokości.

Bulwy w uprawie osiągają długość około 15–20 cm. Zbiór przeprowadza się późną jesienią lub wczesną zimą. Przy uprawie użytkowej należy ją traktować jako roślinę jednoroczną, gdyż taka posiada najsmaczniejsze korzenie, szczególnie gdy się je zbierze po pierwszych przymrozkach. Korzenie starszych roślin mogą być łykowate. Bulwy powinny być przechowywane w chłodzie, mogą być trzymane w lodówce.

Jadalna jest cała roślina, ale najsmaczniejsze są jej korzenie. Można je gotować, piec lub smażyć, a także spożywać na surowo. 

Uprawiana dla lekkostrawnych, słodkich w smaku mączystych bulw bogatych w węglowodany i białko. W smaku przypominają nieco pasternak, choć są znacznie delikatniejsze i słodsze, o lekko orzechowym posmaku. Warzywo polecane dla dzieci i dla osób ze schorzeniami przewodu pokarmowego. 

Roślina zawiera m.in.: luteoinę, kemferol, kwercytynę, izokwercytrynę i skopoletynę.

Roślina lecznicza, surowcem zielarskim jest sproszkowany korzeń.

Photo:Malty, CC BY 3.0 , via Wikimedia Commons

Rady ogrodnika:

Żyzna, wilgotna, piaszczysta, lub średnio ilasta, o odczynie obojętnym lub zasadowym gleba.

Nasłonecznienie pełne lub półcień.

Rozmnażanie: wysiew nasion bezpośrednio do gruntu lub poprzez podział bulw. Podziału bryły korzeniowej należy dokonać wczesną wiosną, zanim roślina ruszy z wegetacją. Każda część powinna mieć przynajmniej trzy bulwy. Uzyskane w ten sposób sadzonki korzeniowe posadzić na głębokości ok. 7 cm. Po podziale ranę najlepiej zasypać sproszkowanym węglem drzewnym. 

W naszej ofercie rośliny ukorzenione w 0,5-litrowych pojemnikach.